De reis en de eerste dag
Blijf op de hoogte en volg Rachel
15 September 2016 | Namibië, Windhoek
Hoi allemaal,
dit keer niet vanuit Nederland maar vanuit Namibië, Afrika!!!!!!!!!
Om te beginnen wat een lange reis wat het!!!! Om 9:00 uur kwamen Michelle (vriendin), Gea (moeder van michelle), Emma (vriendin), Niek (mijn vriend) en mijn schoonmoeder Mieke om uit te zwaaien. Na de bak koffie stapten wij om half 11 in de bus. Ja, papa had de bus van het werk geregeld omdat ik veel te veel meeneem ;). Samen met ons gezin en Niek zijn wij vertrokken richting Schiphol. Om 12 uur arriveerden wij op Schiphol. We hebben nog even een broodje gegeten en toen was de eerste medestudent Joyce Noorman gearriveerd. Samen hebben wij de koffers ingecheckt, want wij waren al online ingecheckt. Na een uurtje kwam ook de rest van de groep. Nadat de koffers allemaal waren ingecheckt, moesten we nog 3 uur wachten achter de douane, maar bij de security check begon het al. Mijn handbagagekoffer die eigenlijk veelste zwaar was, had een verdachte vorm. Ik moest mijn koffer open doen en streste gigantisch, bang dat ze zagen dat ik teveel mee had en dat ik er kleren uit moest halen, later bleek dat ik vergeten was de droogshampoo er uit te halen, lekker dom.
vlak voor boarding time, zaten wij in de Gate te wachten waar we konden zien dat onze koffers het vliegtuig in gingen.
Wat een vervelend vliegtuig was het. De vlucht van Amsterdam naar Müchen, had een erg klein vliegtuig, we zaten twee aan twee en hadden erg weinig beenruimte en veel lawaai. Maar gelukkig waren we met een uur gearriveerd in München.
Op het vliegveld hebben de twee jongens van onze groep zich bij ons aangesloten en hebben wij een hapje gegeten.
Hierna moesten wij opnieuw door de security check. Gelukkig ging het bij deze check bij mij goed, maar nu was Lisa de klos. In haar laptoptas leek het alsof ze er twee stokken in zaten. De security heeft haar hele tas uitgezocht maar kon niets vinden, hij is nog 3 keer door de scan gegaan. en toen kwam Lisa er achter dat het om haar andere rugtas ging. Het bleek dat ze een verlengsnoer met stekkerdoos in haar rugtas had zitten was er verkeerd uitzag op de scan. Paniek om niks maar erg veel gelachen!
Om 21:30 uur was het tijd om te boarden voor de tweede vlucht van 10 uur lang. Dit was een mooi vliegtuig. Erg groot en geen lawaai.
In het vliegtuig kregen wij een deken om over te hebben en dit was ook echt nodig. Ik zat naast Joyce Meijer en wij zaten 2 stoelen achter de nooduitgang en hier was het een stuk kouder dan aan de andere kant van het vliegtuig waar de rest van de groep zat. Wij hebben eerst om 22:00 uur een film gekeken op de schermpjes voor ons. Tijdens de film kregen wij een maaltijd. Dit was niet te eten. Half rauwe macaroni en ik hou al niet van macaroni met een droog broodje en een lekker cocostoetje. Hierna hebben wij de doppen dicht gedaan en ff lekker 4 uurtjes geslapen. Ik althans, de rest van de groep op Jerryt en mij na kon niet slapen. Ik kreeg last van mijn lichaam van het liggen en heb van plek geruild met Joyce en toen nog even verder geslapen, en toen werden we gewekt voor het ontbijt. Dit was lekker! Aardbeienkwark en een hard broodje met jam en een lekkere warme kop thee. Hier waren we door de kou in het vliegtuig wel aan toe.
Om 08:10 kwamen wij aan in Namibië. We zijn in Afrika!!!!!!!!!
Maar toen kwam het spannendste deel, we moesten door de visa controle. In het vliegtuig moesten wij al een formulier hiervoor invullen. Het probleem is alleen dat wij ons visum nog niet hebben die krijgen we als het goed is een deze dagen en moeten dus als toerist het land in. Als toerist heb je recht op 3 maand in het buitenland, alleen had één van ons een retourticket geboekt wat aangaf dat wij er langer dan 3 maand blijven. Eerst werden wij door een soort laser gescand op koorts, want als je koorts hebt mag je het land niet in.
We hebben een uur in de rij gestaan voor de visum check en toen was ik als eerste aan de beurt. De vrouw achter de bali werd boos op mij omdat ik geen retourticket had en wel aangegeven had dat ik maar een maand bleef, na flink zeuren mocht iedereen er op deze manier door behalve Joyce Noorman. Ze beschuldigden Joyce van het vermoeden dat ze wilde gaan werken hier en hier had ze nog geen visum voor. Uiteindelijk mocht ze er op goed gevoel toch doorheen. Allemaal dik opgelucht.
De koffers stonden al voor ons klaar en Backpackers Unite stond bij de uitgang ons op te wachten. Erg vriendelijke mensen. Ze kwamen ons ophalen met een Jeep en een 4X4 pick-up echt super gaaf. In de auto was het wel even wennen want ze rijden hier net als in Engeland aan de linkerkant.
Het vliegveld lag een half uurtje rijden van het huis dat we hebben gehuurd. De weg er naar toe was super mooi!!! We kwamen apen tegen naast de weg en kleine zwijntjes echt super cute.
Eenmaal aangekomen bij ons huis waren wij dik tevreden. 3 slaapkamers met 3 badkamers en apart toilet, keuken, woonkamer en een zwembad aan de overkant van de weg!!!!! Het eerste wat we ook deden was bikini en zwembroek aan en in het zwembad duiken. Wat was het water koud, de helft van de groep durfde niet.
Na het zwemmen zijn we richting het centrum gelopen om ergens een hapje te eten. Dit was al een hele opdracht op zich, Je moet echt ogen voor en achter hebben. Het verkeer is een grote chaos en met oversteken moet je dus super goed uitkijken. Uiteindelijk zijn wij bij de KFC beland, ook niet verkeerd.
We hebben vervolgens boodschappen gedaan en daarna de toeristische route terug genomen. We hadden de verkeerde weg genomen. Na anderhalf uur gelopen te hebben, waren we eindelijk thuis, wel zwaar bepakt met twee grote bigshoppers vol eten en 4 keer 5 liter water.
Het avondeten hebben wij zelf gekookt, Karbonades, kipsnitzels met opgebakken aardappels en komkommer met cherrytomaat. Lekker op zijn Hollands.
Morgen gaan we lekker uitslapen want we hebben heel wat slaap in te halen en daarna de stad verder verkennen. Ook hebben we morgen hopelijk het gesprek met onze begeleidster van de stage.
veel liefs,
Rachel
dit keer niet vanuit Nederland maar vanuit Namibië, Afrika!!!!!!!!!
Om te beginnen wat een lange reis wat het!!!! Om 9:00 uur kwamen Michelle (vriendin), Gea (moeder van michelle), Emma (vriendin), Niek (mijn vriend) en mijn schoonmoeder Mieke om uit te zwaaien. Na de bak koffie stapten wij om half 11 in de bus. Ja, papa had de bus van het werk geregeld omdat ik veel te veel meeneem ;). Samen met ons gezin en Niek zijn wij vertrokken richting Schiphol. Om 12 uur arriveerden wij op Schiphol. We hebben nog even een broodje gegeten en toen was de eerste medestudent Joyce Noorman gearriveerd. Samen hebben wij de koffers ingecheckt, want wij waren al online ingecheckt. Na een uurtje kwam ook de rest van de groep. Nadat de koffers allemaal waren ingecheckt, moesten we nog 3 uur wachten achter de douane, maar bij de security check begon het al. Mijn handbagagekoffer die eigenlijk veelste zwaar was, had een verdachte vorm. Ik moest mijn koffer open doen en streste gigantisch, bang dat ze zagen dat ik teveel mee had en dat ik er kleren uit moest halen, later bleek dat ik vergeten was de droogshampoo er uit te halen, lekker dom.
vlak voor boarding time, zaten wij in de Gate te wachten waar we konden zien dat onze koffers het vliegtuig in gingen.
Wat een vervelend vliegtuig was het. De vlucht van Amsterdam naar Müchen, had een erg klein vliegtuig, we zaten twee aan twee en hadden erg weinig beenruimte en veel lawaai. Maar gelukkig waren we met een uur gearriveerd in München.
Op het vliegveld hebben de twee jongens van onze groep zich bij ons aangesloten en hebben wij een hapje gegeten.
Hierna moesten wij opnieuw door de security check. Gelukkig ging het bij deze check bij mij goed, maar nu was Lisa de klos. In haar laptoptas leek het alsof ze er twee stokken in zaten. De security heeft haar hele tas uitgezocht maar kon niets vinden, hij is nog 3 keer door de scan gegaan. en toen kwam Lisa er achter dat het om haar andere rugtas ging. Het bleek dat ze een verlengsnoer met stekkerdoos in haar rugtas had zitten was er verkeerd uitzag op de scan. Paniek om niks maar erg veel gelachen!
Om 21:30 uur was het tijd om te boarden voor de tweede vlucht van 10 uur lang. Dit was een mooi vliegtuig. Erg groot en geen lawaai.
In het vliegtuig kregen wij een deken om over te hebben en dit was ook echt nodig. Ik zat naast Joyce Meijer en wij zaten 2 stoelen achter de nooduitgang en hier was het een stuk kouder dan aan de andere kant van het vliegtuig waar de rest van de groep zat. Wij hebben eerst om 22:00 uur een film gekeken op de schermpjes voor ons. Tijdens de film kregen wij een maaltijd. Dit was niet te eten. Half rauwe macaroni en ik hou al niet van macaroni met een droog broodje en een lekker cocostoetje. Hierna hebben wij de doppen dicht gedaan en ff lekker 4 uurtjes geslapen. Ik althans, de rest van de groep op Jerryt en mij na kon niet slapen. Ik kreeg last van mijn lichaam van het liggen en heb van plek geruild met Joyce en toen nog even verder geslapen, en toen werden we gewekt voor het ontbijt. Dit was lekker! Aardbeienkwark en een hard broodje met jam en een lekkere warme kop thee. Hier waren we door de kou in het vliegtuig wel aan toe.
Om 08:10 kwamen wij aan in Namibië. We zijn in Afrika!!!!!!!!!
Maar toen kwam het spannendste deel, we moesten door de visa controle. In het vliegtuig moesten wij al een formulier hiervoor invullen. Het probleem is alleen dat wij ons visum nog niet hebben die krijgen we als het goed is een deze dagen en moeten dus als toerist het land in. Als toerist heb je recht op 3 maand in het buitenland, alleen had één van ons een retourticket geboekt wat aangaf dat wij er langer dan 3 maand blijven. Eerst werden wij door een soort laser gescand op koorts, want als je koorts hebt mag je het land niet in.
We hebben een uur in de rij gestaan voor de visum check en toen was ik als eerste aan de beurt. De vrouw achter de bali werd boos op mij omdat ik geen retourticket had en wel aangegeven had dat ik maar een maand bleef, na flink zeuren mocht iedereen er op deze manier door behalve Joyce Noorman. Ze beschuldigden Joyce van het vermoeden dat ze wilde gaan werken hier en hier had ze nog geen visum voor. Uiteindelijk mocht ze er op goed gevoel toch doorheen. Allemaal dik opgelucht.
De koffers stonden al voor ons klaar en Backpackers Unite stond bij de uitgang ons op te wachten. Erg vriendelijke mensen. Ze kwamen ons ophalen met een Jeep en een 4X4 pick-up echt super gaaf. In de auto was het wel even wennen want ze rijden hier net als in Engeland aan de linkerkant.
Het vliegveld lag een half uurtje rijden van het huis dat we hebben gehuurd. De weg er naar toe was super mooi!!! We kwamen apen tegen naast de weg en kleine zwijntjes echt super cute.
Eenmaal aangekomen bij ons huis waren wij dik tevreden. 3 slaapkamers met 3 badkamers en apart toilet, keuken, woonkamer en een zwembad aan de overkant van de weg!!!!! Het eerste wat we ook deden was bikini en zwembroek aan en in het zwembad duiken. Wat was het water koud, de helft van de groep durfde niet.
Na het zwemmen zijn we richting het centrum gelopen om ergens een hapje te eten. Dit was al een hele opdracht op zich, Je moet echt ogen voor en achter hebben. Het verkeer is een grote chaos en met oversteken moet je dus super goed uitkijken. Uiteindelijk zijn wij bij de KFC beland, ook niet verkeerd.
We hebben vervolgens boodschappen gedaan en daarna de toeristische route terug genomen. We hadden de verkeerde weg genomen. Na anderhalf uur gelopen te hebben, waren we eindelijk thuis, wel zwaar bepakt met twee grote bigshoppers vol eten en 4 keer 5 liter water.
Het avondeten hebben wij zelf gekookt, Karbonades, kipsnitzels met opgebakken aardappels en komkommer met cherrytomaat. Lekker op zijn Hollands.
Morgen gaan we lekker uitslapen want we hebben heel wat slaap in te halen en daarna de stad verder verkennen. Ook hebben we morgen hopelijk het gesprek met onze begeleidster van de stage.
veel liefs,
Rachel
-
15 September 2016 - 20:40
Niek:
Super schat! Alleen maar gaan genieten nu! Hou van jee!! Tot snel <3 -
15 September 2016 - 20:50
Jeanet Nijenhuis:
Lieve Rachel
Superleuk om je blog te lezen!!!
Enn......ons Mirrie was als eerste he!!
Dikke knuffel en kus
Mam
-
15 September 2016 - 20:57
Mirjam:
Hey Rachel
Wat super om je blog te lezen, maar vond het helemaal super om je even te zien.
Ik blijf je volgen meisje. Dikke kus xxxx Mirrie
-
15 September 2016 - 21:50
Jadi ,:
Zo de eerste ups en downs heb je gehad wat moeilijk doen op die vliegvelden !!! Prachtig autoritje ,mooi huis ,lekker uitslapen !!! En dan.......... Wij wachten op je volgende verhaal ,leuk zo.... Groetjes van ons. -
15 September 2016 - 21:53
Trudy Paalman:
Hey Rachel,
Super leuk om je blog te lezen! Heel veel plezier.
Groeten, Trudy -
15 September 2016 - 22:01
Fam Nijenhuis:
Best n gedoe zo om op plaats van bestemming te komen.
Leuk om je verhaal te lezen.Fijn dat je met n groep bent.
Wat zul je veel indrukwekkende dingen zin en mee maken.
Groetjes jorn lindy silvia harold
.
-
15 September 2016 - 22:35
Ingrid Timmerman Jansen :
Hoi Rachel.
Fijn om te weten dat je goed bent overgekomen, rust goed uit, fijne tijd.mooi om je zo een beetje te kunnen volgen.groetjes Ingrid -
15 September 2016 - 23:28
Gea Stegeman :
Wat een avontuur geniet ervan gr ons -
16 September 2016 - 13:08
Mieke:
hey super nurse!!!!!!!!!!!! goed gedaan joh toppuuhhhr
mooi beschreven veel succes en
snel weer bloggen
-
16 September 2016 - 16:12
OMA EN GERARD:
HALLO RACHELWIJ HEBBEN HET AL EEN
KEERTJE GE PROBEERT
MAAR HET IS NIET GELUKT
VEEL GELUK IN AFRIKA
OMA EN GERARD
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
