stageweek 2

Hoi allemaal,

Zo de tweede stageweek is alweer aangebroken. Maar voor ik hier over begin vertel ik over het weekend. Zaterdag zijn wij naar het Katatura Beerfestival geweest. Dit werd gehouden in een stadion dat midden in het arme gedeelte van Windhoek ligt. Om half 2 arriveerden wij op het festival en het was nog erg rustig, maar al gauw liep het vol. Er werd leuke Afrikaanse muziek gedraaid en iedereen stond te dansen. Er hing een hele leuke sfeer, het draaide echt om de gezelligheid en dansen en niet zozeer om het zuipen. We waren een bezienswaardigheid, welgeteld waren inclusief ons 10 blanke mensen. Er kwamen allemaal mensen op ons af en zeiden hoe kunnen jullie dansen als Afrikanen en blank zijn. Ze waren allemaal erg vriendelijk. Naarmate het donker werd, werden we opgehaald door onze privetaxi Benny. Toen we bijna bij de uitgang waren kwamen er twee meisjes op ons af die zeiden dat we ons geld en mobiel in onze onderbroek moesten doen omdat iedereen ons aanstaarde en weten dat we met geld op zak lopen. Leuk dat de locals zo vriendelijk zijn. Bij de uitgang stond onze chauffeur zodat we niet alleen het terrein af hoefden. Omdat we met 7 mensen waren moest er een tweede taxi komen. Tijdens het wachten zijn we naar een klein cafeetje gegaan. Hier konden we allemaal nummers aanvragen en er werd weer flink gedanst. Eenmaal thuis was iedereen bekaf en gingen we naar bed (en dat nog wel voor middernacht). Zondag was echt een brakdag voor iedereen. Ik had spierpijn van het dansen en was ontzettend moe.
Maandag ochtend om 07:00 uur moesten wij op het kantoor zijn om ingedeeld te worden in de nieuwe afdelingen. Samen met Joyce Noorman ben ik op de pediatric oncology ingedeeld. Dit is kinderoncologie van 0 tot en met 11 jaar. De jongste op de afdeling was 6 maanden. De afdeling is beschilderd met allemaal disney figuren en naast de afdeling is een klaslokaal. Omdat de meeste kinderen hier langer dan een jaar verblijven krijgen ze les in het ziekenhuis. Wanneer de kinderen op de afdeling komen blijft de moeder hier ook gedurende een week. Daarna komen ze pas weer na alle chemo's of ze komen helemaal niet meer terug omdat ze de zorg niet kunnen betalen en laten daarom hun kind achter. Deze kinderen zijn vaak afkomstig van een huis zonder elektriciteit, zonder schoon water en zonder riool. Dit kwam erg veel voor!
Eenmaal op de afdeling vlogen de kinderen om ons heen. Het zijn net apen ze klimmen op je willen je knuffelen, "stelen" je pennen erg leuk. De 25 kinderen die er nu zijn zijn allemaal redelijk goed te pas en dit is ook te zien. Het is geen moment rustig op de afdeling, behalve als ze naar school moeten. De meeste kinderen hebben leukemie, kanker in het oog, in de spieren en twee hebben hersenkanker.
We zijn deze dag begonnen met de bedden verschonen en alles afstoffen, dit word elke dag gedaan vanwege hygiëne en de kinderen hebben een lage weerstand. Daarna zijn de kinderen naar de school gegaan. Toen de kinderen op school waren zijn wij met een meisje die een tumor in de keel heeft waardoor haar tong naar buiten wordt geduwd naar de CT-scan gegaan. Hier hebben wij de rest van de ochtend gekeken. Om 12 uur komen ze terug op de afdeling en krijgen ze te eten. Na het eten horen ze te slapen tot 3 uur maar dit doen ze vaak niet ze zijn erg ondeugend en proberen alles zodat ze niet te hoeven slapen. In de tijd dat ze hoorden te slapen zijn Joyce en ik even gaan kijken, dit was misschien niet zo'n goed idee. Niemand sliep en ze kwamen op ons afgerend. Ze moesten worden opgetild en wilden spelen. Mijn hele armen stonden onder de tekeningen van de kinderen. Maar hierna moesten ze toch echt gaan slapen. Ze wilden alleen slapen als ze zeker wisten dat we de volgende dag weer kwamen.
Door deze goede sfeer vergeet je haast hoe ernstig het eigenlijk is dat er zoveel kinderen zijn met kanker.
Vandaag was een erg rustige dag op stage. Zoals elke dag hebben wij de bedden verschoond en alles afgestoft, daarna zou er een doktersronde komen. De dokters zouden de kinderen van top tot teen onderzoeken. Hier wilden we dus graag bij zijn. Dit werd uiteindelijk anders uitgevoerd dan onze verwachtingen. Blijkbaar doen ze hier de controle zonder kind, want deze zaten natuurlijk op school. Geen idee hoe zij hier uit halen hoe het gaat met het kind, maarja het is Afrika. Na de doktersronde hebben we even gekeken op de school en vervolgens hebben wij het eten rondgedeeld. Na het eten zat onze stagedag er alweer op. Nog twee dagen op deze afdeling en dan worden we volgende week weer op een nieuwe afdeling geplaatst.

veel liefs,
Rachel